hipokampus: "Czuła teraz takie samo dziwne szczęście i dziwny smutek jak wówczas. Ten smutek oznaczał: jesteśmy na stacji docelowej. To szczęście oznaczało: jesteśmy razem. Smutek był formą, a szczęście treścią. Szczęście wypełniało przestrzeń smutku."
	2015/12/05 19:45:26 przez www, 0 ♥, 1 ∅

^gammon82: [^hipokampus] są różne stacje docelowe, można być rdzewiejącym wagonem na ślepym torze
2015/12/05 19:50:20